среда, 28 апреля 2010 г.

მასწავლებელს
(ნინო გოგოლიშვილს)

არ დაგლოცოთ, ისე როგორ წავიდე
ჩემი ყმობის, განუყრელო მხედველო
ვინ გამიგებს სიყვარულს თუ მოწყენას,
თქვენზე უფრო-ჩემო მასწავლებელო.


თბილისი
გვანცა ტვილდიანი 9 წლის
ტ კ ი ვ ი ლ ი

ტანჯვა-წამება აღსავსეა,
გრძნობით პირველით,
ანგელოზების, დიდი უფლის,
დიდი იმედით,
გაუძელთ ხალხნო,
ეს ცხოვრება ასატანია,
და რომ იცოდეთ,
დედამიწა ერთი წამია...


თბილისი
გვანცა ტვილდიანი 9 წლის
ზ ა მ თ რ ი ს პ ი რ ი

გადათეთრებულა ბაღი,
აღარ ჩანს ყვავილების თაღი,
აღარ დაფრინავენ ჩიტები ლაღი,
აღარ ანათებს მზის სხივი საღი.


თბილისი
გვანცა ტვილდიანი 9 წლის
უ ფ ა ლ ი

ქრისტე უფალი ტანჯვით დაცალეს,
მისი ტკივილი ვერვინ გაიგო,
ის აღსასრულის, წელი დაგვიდგა,
ხალხის ცოდვები თავზე აიღო.

უფალი ღმერთი დაცალეს სისხლით
და გააცილეს ბრაზით და რისხვით,
იმ საოცარი ნათელის ხილვით,
ქრისტიანობა დამყარდა ფიცით.

მესამე დღესა მკვდრეთით გაცოცხლდა,
აღსდგა ის მსგავსად ვითარც წერილი,
იდგა უფალი, იდგა ამ რწმენით,
სავსე იმედით მუხლმოდრეკილი.


თბილისი
გვანცა ტვილდიანი
ნ ი ნ ო ო ბ ა

წმინდა ნინო დაგიფარავს,
მუდამ ჩვენს გვერდს იქნება,
ნინოობას მოგილოცავთ,
ნინოობას დიდება!
წმინდა ნინო საუკუნის,
სასწაულებს გვიყვება.

თბილისი
გვანცა ტვილდიანი 9 წლის
მაინც გვჯეროდეს

სიყვარული, რომ ასე დნებოდეს
და ნაწვიმარი ჩქარა ქრებოდეს,
აყვავებული ყლორტი ხმებოდეს...
ჩვენ სიყვარულის მაინც გვჯეროდეს!


თბილისი
გვანცა ტვილდიანი (9 წლის
ტ კ ი ვ ი ლ ი

ტანჯვა-წამება აღსავსეა,
გრძნობით პირველით,
ანგელოზების, დიდი უფლის,
დიდი იმედით,
გაუძელთ ხალხნო,
ეს ცხოვრება ასატანია,
და რომ იცოდეთ,
დედამიწა ერთი წამია...


თბილისი
გვანცა ტვილდიანი 9 წლის